Εναλλάκτες θερμότητας σωλήνων και σωλήνων

Περιγραφή προϊόντος

Οι εναλλάκτες θερμότητας με σωλήνες και σωλήνες χρησιμοποιούνται ευρέως στην παραγωγή χημικών και αλκοόλ. Αποτελούνται κυρίως από κέλυφος, φύλλο σωλήνα, σωλήνα ανταλλαγής θερμότητας, κεφαλή, διάφραγμα κ.λπ. Το απαιτούμενο υλικό μπορεί να είναι κατασκευασμένο από απλό ανθρακούχο χάλυβα, χαλκό ή ανοξείδωτο χάλυβα. Κατά την ανταλλαγή θερμότητας, το υγρό εισέρχεται από τον σωλήνα σύνδεσης της κεφαλής, ρέει στον σωλήνα και ρέει έξω από τον σωλήνα εξόδου στο άλλο άκρο της κεφαλής, το οποίο ονομάζεται πλευρά σωλήνα. Ένα άλλο υγρό εισέρχεται από τη σύνδεση του κελύφους και ρέει από το άλλο άκρο του κελύφους. Ένα ακροφύσιο ρέει έξω, το οποίο ονομάζεται εναλλάκτης θερμότητας κελύφους-και-σωλήνα στην πλευρά του κελύφους.

Η δομή του εναλλάκτη θερμότητας κελύφους-σωλήνων είναι σχετικά απλή, συμπαγής και φθηνή, αλλά ο μηχανικός καθαρισμός δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εκτός του σωλήνα. Η δέσμη σωλήνων του εναλλάκτη θερμότητας συνδέεται με το φύλλο σωλήνα, τα φύλλα σωλήνων συγκολλούνται αντίστοιχα στα δύο άκρα του κελύφους, το επάνω κάλυμμα συνδέεται με το επάνω κάλυμμα και το επάνω κάλυμμα και το κέλυφος διαθέτουν σωλήνα εισόδου υγρού και σωλήνα εξόδου νερού. Μια σειρά από διαφράγματα κάθετα στη δέσμη σωλήνων εγκαθίστανται συνήθως έξω από τους σωλήνες του εναλλάκτη θερμότητας κελύφους-σωλήνων. Ταυτόχρονα, η σύνδεση μεταξύ του σωλήνα και του φύλλου σωλήνα και του κελύφους είναι άκαμπτη και υπάρχουν δύο ρευστά με διαφορετικές θερμοκρασίες μέσα και έξω από τον σωλήνα. Επομένως, όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του τοιχώματος του σωλήνα και του τοιχώματος του κελύφους είναι μεγάλη, λόγω της διαφορετικής θερμικής διαστολής των δύο, θα δημιουργηθεί μεγάλη τάση διαφοράς θερμοκρασίας, έτσι ώστε οι σωλήνες να στρεβλωθούν ή να χαλαρώσουν από την πλάκα σωλήνα του εναλλάκτη θερμότητας κελύφους-σωλήνων, ακόμη και να προκληθεί ζημιά στον εναλλάκτη θερμότητας.

Για να ξεπεραστεί η τάση διαφοράς θερμοκρασίας, ο εναλλάκτης θερμότητας κελύφους-σωλήνων θα πρέπει να διαθέτει συσκευή αντιστάθμισης διαφοράς θερμοκρασίας. Γενικά, όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του τοιχώματος του σωλήνα και του τοιχώματος του κελύφους είναι μεγαλύτερη από 50°C, για λόγους ασφαλείας, ο εναλλάκτης θερμότητας κελύφους-σωλήνων θα πρέπει να διαθέτει συσκευή αντιστάθμισης διαφοράς θερμοκρασίας. Ωστόσο, η συσκευή αντιστάθμισης (σύνδεσμος διαστολής) μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του τοιχώματος του κελύφους και του τοιχώματος του σωλήνα είναι χαμηλότερη από 60~70°C και η πίεση ρευστού στην πλευρά του κελύφους δεν είναι υψηλή. Γενικά, όταν η πίεση στην πλευρά του κελύφους υπερβαίνει τα 0,6Mpa, είναι δύσκολο να διασταλεί και να συσταλεί λόγω του παχιού δακτυλίου αντιστάθμισης. Εάν χαθεί η επίδραση της αντιστάθμισης διαφοράς θερμοκρασίας, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη άλλες κατασκευές.

Η θερμή μεμβράνη δινορρευμάτων του εναλλάκτη θερμότητας κελύφους-σωλήνων υιοθετεί κυρίως την τεχνολογία μεταφοράς θερμότητας θερμής μεμβράνης δινορρευμάτων, η οποία αυξάνει το φαινόμενο μεταφοράς θερμότητας αλλάζοντας την κατάσταση κίνησης του ρευστού. Έως 10000W/m2℃. Ταυτόχρονα, η δομή επιτυγχάνει τις λειτουργίες αντοχής στη διάβρωση, αντοχής σε υψηλή θερμοκρασία, αντοχής σε υψηλή πίεση και αντι-απολέπισης. Τα κανάλια ρευστού άλλων τύπων εναλλακτών θερμότητας έχουν τη μορφή κατευθυνόμενης ροής, σχηματίζοντας μια κυκλοφορία στην επιφάνεια των σωλήνων ανταλλαγής θερμότητας, η οποία μειώνει τον συντελεστή μεταφοράς θερμότητας μέσω συναγωγής.